Month: Μαΐου 2014
Η Συνθήκη Δουβλίνο ΙΙ – Μπορεί η Ευρωβουλή να συμβάλει στην τροποποίησή της;
Το Δουβλίνο, η ωραία πρωτεύουσα της Ιρλανδίας και ενός λαού με μεσογειακό ταμπεραμέντο, όπως και γενέτειρα μεγάλων συγγραφέων, έχει καταστεί για τους λαούς του ευρωπαϊκού Νότου συνώνυμο των προβλημάτων που συνδέονται με την παράνομη μετανάστευση, που υποτίθεται ότι αντιμετωπίζει η ομώνυμη Συνθήκη Δουβλίνο ΙΙ.
Ευρώπη και λαθρομετανάστευση
Η νέα τραγωδία παρανόμων μεταναστών στη Σάμο επαναθέτει για μια ακόμη φορά το θέμα της λαθρομεταναστεύσεως στην Ευρώπη και το πώς πρέπει να αντιμετωπισθεί αυτό το πρόβλημα.
Υπό το κράτος της συγκινήσεως που δημιούργησε ο φρικτός θάνατος στο Αιγαίο φτωχών και δυστυχισμένων ανθρώπων που αναζητούν απελπισμένα μια άλλη τύχη, ακούσθηκαν πάλι φωνές, προερχόμενες μάλιστα από πολιτικά κόμματα, ότι πρέπει να εγκαταλειφθεί οποιαδήποτε πολιτική αποτροπής. Να είναι ανοικτά δηλαδή τα σύνορα ώστε να μπορεί να μπαίνει στην Ευρώπη, χωρίς κινδύνους, όποιος θέλει να ζητήσει άσυλο.
Eίναι εκπληκτικό ότι όσοι συντάσσονται με τέτοιου είδους απόψεις δεν αντιλαμβάνονται τις συνέπειες που θα είχε για ολόκληρη την Ευρώπη, αλλά ειδικότερα για την Ελλάδα, μια τέτοια «ελεύθερη διακίνηση λαθρομεταναστών». Η προσέγγιση του θέματος είτε μόνο μέσα από ένα ανθρωπιστικό πρίσμα είτε μέσα από το πρίσμα διεθνιστικών και κοσμοπολιτικών ιδεολογημάτων, παραγνωρίζει και υποτιμά το μέγεθος των προβλημάτων και τις συνέπειες που θα είχε ένα τέτοιο ενδεχόμενο και συνεργεί, στην πράξη, στην προαγωγή πολιτικών της παγκοσμιοποίησης, που επιδιώκει την αποδόμηση και καταστροφή των εθνικών κρατών. Συνέχεια