Πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ κος Α. Τσίπρας
Οι θέσεις του ΣΥΡΙΖΑ για το μεταναστευτικό 26.1.2014
Κι.Πο.Κ.Α
Οι θέσεις της Κι.Πο.Κ.Α για το μεταναστευτικό Οκτώβριος 2012
ΟΙ ΘΕΣΕΙΣ ΤΗΣ Κι.Πο.Κ.Α. ΓΙΑ ΤΟ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΤΙΚΟ
Σήμερα περισσότερο από 20 εκατομμύρια μετανάστες εκτός Ευρώπης ζούν στην Ε.Ε., δηλαδή το 4% του συνολικού της πληθυσμού με την Ελλάδα. Ιδιαιτέρως, τα τελευταία χρόνια η Ε.Ε., εν μέσω πρωτοφανούς οικονομικής κρίσης, έχει γίνει ο αποδέκτης ενός νέου και μεγάλου κύματος μεταναστών κατά κύριο λόγο από εμπόλεμες ζώνες με σημαντικά διαφοροποιημένα χαρακτηριστικά, από αυτά του παρελθόντος.
Πρόκειται, ουσιαστικά, για ένα σοβαρό πρόβλημα που βιώνει ολόκληρη η Ε.Ε. και ιδίως η Ελλάδα, το οποίο ενισχύεται από το γεγονός ότι η χώρας μας έχει υπογράψει συμφωνίες (όπως τον κανόνα του Δουβλίνου ΙΙ) που καθιστούν ακόμα πιο δύσκολη – εάν όχι αδύνατη – την προώθηση εκείνων των μεταναστών που επιθυμούν να συνεχίσουν την πορεία τους προς κάποια άλλη χώρα της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Με αποτέλεσμα, οι μετανάστες να παγιδεύονται για σημαντικά χρονικά διαστήματα στη χώρα μας, η οποία αδυνατεί να εξετάσει ένα συνεχώς διογκούμενο όγκο αιτήσεων για Άσυλο, που υποβάλλουν οι μετανάστες όταν συλλαμβάνονται από τις αστυνομικές αρχές.
Από το καλοκαίρι του 2012, οι ελληνικές αρχές έχουν σημειώσει πρόοδο ως προς την ανάσχεση των ροών παράνομης μετανάστευσης στην Ελλάδα, ενισχύοντας κυρίως τον έλεγχο στα εξωτερικά χερσαία σύνορα με την Τουρκία. Συγκεκριμένα, ο περιορισμός της παράνομης μετανάστευσης διαμέσου της αστυνόμευσης των συνόρων και της κατασκευής εμποδίου στον ποταμό Έβρο αποτελεί ένα πρώτο μέτρο μείωσης της συνολικής ροής μεταναστών προς την χώρα μας. Το επόμενο βήμα αφορά την κατασκευή κέντρων φιλοξενίας και την εφαρμογή προγραμμάτων επαναπατρισμού και επαναπροώθησης πολλών μεταναστών οι οποίοι επιθυμούν να επιστρέψουν στις πατρίδες τους αλλά δεν έχουν τη δυνατότητα αυτή. Παράλληλα, αναγκαία είναι να ασκηθεί και μια πολιτική ενσωμάτωσης των μεταναστών στην Ελληνική κοινωνία και να λειτουργήσουν μέσα σε αυτήν.
Για τη διαχείριση του μεταναστευτικού ζητήματος, η ελληνική προσπάθεια φαίνεται να εστιάζεται σε τρεις κύριους άξονες πολιτικής: (α) στον έλεγχο των συνόρων, (β) σε ένα αποτελεσματικό σύστημα υποδοχής και ασύλου και (γ) σε μια αποτελεσματική πολιτική επιστροφής. Ειδικότερα, όπως αναφέρει και ο Υπουργός Δημόσιας Τάξης και Προστασίας του Πολίτη, κ. Νίκος Δένδιας, σε ομιλία του στην εκδήλωση της Κίνησης Πολιτών Κέντρου Αθήνας (που πραγματοποιήθηκε στις 13.6.2013) στην χώρας μας τον τελευταίο χρόνο έχουν πραγματοποιηθεί οι ακόλουθες ενέργειες:
-
Έλεγχος των συνόρων στον Έβρο, μέσα από την υλοποίηση των επιχειρήσεων «Ξένιος Δίας» και «Ασπίδα» και παράλληλα προετοιμάζεται το πρόγραμμα «Ποσειδών» στο Αιγαίο.
-
Σύστημα υποδοχής των όσων μπαίνουν στη χώρα: μια πρώτη σύγχρονη Υπηρεσία Ασύλου έχει ήδη διαμορφωθεί στον Έβρο. Επίσης, έχουν επισκευαστεί και λειτουργούν Κέντρα προελέγχου στα νησιά Χίου και Σάμος, ενώ διαμορφώνονται και Κινητές Μονάδες για τα νησιά Χίος, Σάμος και Μυτιλήνη. Ακόμα, κατασκευάζεται Κέντρο Πρώτης Υποδοχής στη Μυτιλήνη. Ενώ συγχρόνως, έχουν διαμορφωθεί και πέντε (5) Προαναχωρησιακά Κέντρα, με αποτέλεσμα οι θέσεις να φθάσουν τις 5.800. Χαρακτηριστικά, αναφέρεται ότι μόνο το κέντρο στην Αμυγδαλέζα Αττικής διαθέτει 2.000 θέσεις. Ο στόχος, ωστόσο, ήταν οι θέσεις να αγγίξουν τις 10.000, εάν φυσικά υπήρχαν οι διαθέσιμοι πόροι.
-
Άσυλο: Στις αρχές Ιουνίου ξεκίνησε η λειτουργία μιας σύγχρονης Υπηρεσίας Ασύλου, σε καινούργιες εγκαταστάσεις, στην οδό Κατεχάκη. Την περίοδο αυτή εξετάζονται 55.000 αιτήσεις για άσυλο που εκκρεμούν από τα προηγούμενα χρόνια, ενώ έως τις αρχές του 2014 στόχος είναι να έχουν εκδικαστεί 3.330 υποθέσεις και έως το τέλος του ιδίου έτους να έχει εκδικαστεί όλο το παλιό backlog της Ελληνικής Δημοκρατίας. Φυσικά, εάν η Ευρώπη στείλει όλες τις εκκρεμείς υποθέσεις Ασύλου βάσει του «Δουβλίνου ΙΙ», τότε πάλι η κατάσταση θα γίνει ασφυκτική και για αυτό χρειάζεται η ευρωπαϊκή βοήθεια και αλληλεγγύη.
-
Επαναπατρισμός: το 2012 επέστρεψαν στα σπίτια τους 22.000 παράνομους μετανάστες. Φέτος, στόχος είναι να πραγματοποιηθεί ο επαναπατρισμός 25.000 μεταναστών. Στο σημείο αυτό πρέπει να επισημανθεί, ότι υπάρχουν πολλά κράτη που δεν βοηθούν καθόλου αυτή τη διαδικασία (όπως Μπαγκλαντές, Πακιστάν, Αφγανιστάν, Ιράκ, Μαρόκο, Αλγερία, κλπ.), και για αυτό η ευρωπαϊκή επιτροπή πρέπει να ασκήσει σημαντικές πιέσεις προς αυτές τις χώρες.
Η άσκηση των οποιοδήποτε πολιτικών αντιμετώπισης του μεταναστευτικού ζητήματος, ουσιαστικά, προσκρούει στην τρέχουσα οικονομική κρίση η οποία επιβραδύνει και πολλές φορές περιορίζει σε σημαντικό βαθμό τις όποιες προσπάθειες επίλυσης του προβλήματος. Χαρακτηριστικά, αναφέρεται ότι το συνολικό κόστος του νέου σχεδίου ανά έτος που έχει εκπονηθεί από την Ελλάδα ανέρχεται περίπου στα 500 εκατ. Ευρώ, εκ των οποίων τα 247 εκατ. Ευρώ προέρχονται από τον ελληνικό προϋπολογισμό, τα 178 εκατ. Ευρώ από την Ευρωπαϊκή Ένωση, ενώ λείπουν ακόμα 72 εκατ. Ευρώ. Ουσιαστικά η χρηματοδότηση δεν επαρκεί για την υλοποίηση του σχεδίου αντιμετώπισης του μεταναστευτικού ζητήματος, καθώς η Ελλάδα των 10 εκατομμυρίων είναι υποχρεωμένη να διαχειρίζεται το 90% των συνολικών παράνομων μεταναστευτικών ροών της Ευρώπης.
Είναι προφανές, ότι το δημοσιονομικό κόστος αντιμετώπισης του προβλήματος αυτού είναι αρκετά υψηλό, και πιθανόν να υπερβαίνει τις δυνατότητες της ελληνικής οικονομίας.
Γενικότερα, η όποια αντιμετώπιση και προτεινόμενη λύση στο μεταναστευτικό ζήτημα είναι αναγκαίο να τίθεται μέσα στο πλαίσιο του ευρωπαϊκού κεκτημένου και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
Οι Οργανισμοί της Ευρωπαϊκής Επιτροπής (όπως η Frontex και η Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Υποστήριξης για το Άσυλο – EASO) έχουν σημαντική παρουσία στην Ελλάδα, και βοηθούν τις ελληνικές αρχές στους τομείς της διαχείρισης των συνόρων και του ασύλου. Για να μπορέσει, όμως, η Ελληνική οικονομία να ανταπεξέλθει στις υποχρεώσεις που γεννά το μεταναστευτικό πρόβλημα είναι αναγκαία η ενισχυόμενη συνδρομή της Ευρωπαϊκής Επιτροπής με διάφορους τρόπους, όπως:
-
με την άσκηση πίεσης προς την Τουρκία, να δέχεται πίσω τους μετανάστες που εισέρχονται παράνομα στο έδαφος της, έτσι ώστε να αναπτυχθεί ένα αίσθημα απογοήτευσης και να αρχίσει να μειώνεται ο αριθμός των παράνομων μεταναστών που επιθυμεί να εισέρθει από αυτή την οδό στην Ε.Ε..
Ιδιαίτερη μνεία αξίζει να γίνει στο πιλοτικό πρόγραμμα EUREMA που υιοθέτησε η Ε.Ε. για λογαριασμό της Μάλτας. Το EUREMA πραγματοποιείται υπό την ηγεσία των μαλτεζικών αρχών με τη συμμετοχή δέκα κρατών μελών (Γαλλία, Γερμανία, Ηνωμένο Βασίλειο, Πορτογαλία, Λουξεμβούργο, Ουγγαρία, Πολωνία, Σλοβενία, Σλοβακία και Ρουμανία) που δεσμεύτηκαν να μετεγκαταστήσουν στις χώρες τους περίπου 260 πρόσφυγες που έχουν παραμείνει στην Μάλτα, χωρίς να έχουν κάπου να πάνε. Η Ύπατη Αρμοστεία των Ηνωμένων Εθνών για τους πρόσφυγες (UNHCR) και ο Διεθνής Οργανισμός Μεταναστεύσεως (ΔΟΜ) συμμετέχουν επίσης στο σχέδιο. Συγκεκριμένα, η ευρωπαϊκή χρηματοδότηση κάλυψε τις δαπάνες και έδωσε στα κράτη μέλη τη δυνατότητα να δεχτούν τους πρόσφυγες, να τους προσφέρουν ένα καλύτερο μέλλον και να ελαφρύνουν τις μεταναστευτικές πιέσεις που υφίσταται συχνά η Μάλτα λόγω της γεωγραφικής της θέσης.
Ουσιαστικά, με την υιοθέτηση του εν λόγω προγράμματος η Ευρωπαϊκή Ένωση αναγνωρίζει ότι η δημόσια διοίκηση της Μάλτας αδυνατεί να ανταπεξέλθει στον όγκο της εργασίας που συνεπάγεται η εξέταση μερικών χιλιάδων αιτήσεων ασύλου από Βορειαφρικανούς. Το πρόγραμμα EUREMA μπορεί να είναι πιλοτικό, αλλά έχει μεγάλη συμβολική αξία, καθώς για πρώτη φορά αναγνωρίζεται ουσιαστικά η ευρωπαϊκή διάσταση του προβλήματος της λαθρομετανάστευσης και η ανάγκη για αλληλεγγύη που θα πρέπει να επιδείξουν οι μεγάλες βιομηχανικές χώρες προς τις χώρες του Νότου, οι οποίες αποτελούν τις πύλες εισόδου και προσωρινής διαμονής. Κατά τον ίδιο τρόπο, μια χώρα όπως η Ελλάδα η οποία είναι υποχρεωμένη να έχει τη διαχείριση του 90% των συνολικών παρανόμων μεταναστευτικών ροών της “Γηραιάς Ηπείρου”, δικαιούται να τύχει ανάλογης μεταχείρισης, ώστε να διαχειριστεί και να αντιμετωπίσει αποτελεσματικά αυτή την “μαζική συσσώρευση ψυχών”.
Μάλιστα, η ηγεσία του Υπουργείου Δημόσιας Τάξης και Προστασίας του Πολίτη φαίνεται αποφασισμένη να καταψηφίσει την αναθεώρηση της συμφωνίας Δουβλίνο ΙΙ, η οποία προβλέπει ότι αρμόδια για την κρίση των αιτημάτων ασύλου είναι η χώρα πρώτης εισόδου των μεταναστών στην ΕΕ, γεγονός που έχει ως συνέπεια να απελαύνονται στην Ελλάδα οι μη νόμιμοι μετανάστες, όπου και αν συλληφθούν εντός των συνόρων της ΕΕ. Ο Υπουργός εξήγησε ότι η «συμφωνία καθορίζει ότι η αρμόδια για να εκδικάσει μια υπόθεση ασύλου είναι η χώρα στην οποία πρώτη φθάνει ο μετανάστης. «Αλλά αυτό αγνοεί έναν παράγοντα, ότι στην Ελλάδα μπαίνει το 90%…. των συνολικών παρανόμων μεταναστευτικών ροών της Ευρώπης…. Αυτό δεν είναι εφικτό ή εν πάση περιπτώσει δεν είναι λογικό». Σήμερα, για την χώρα μας ζωτικής σημασίας είναι να ανοίξει ο διάλογος ανεύρεσης τρόπων διαχείρισης και κατανομής των παράνομων μεταναστών σε όλες τις ευρωπαϊκές χώρες, ανάλογα με τον πληθυσμό τους, την έκτασή τους και το ακαθάριστο εθνικό προϊόν τους.
Υπουργός Δημόσιας Τάξης & Π.Τ.Π. κ. Ν.Δένδιας
Οι θέσεις του Υπουργού Δημόσιας Τάξης & Π.Τ. Π για το μεταναστευτικό 22.6.2013
Ν. Δένδιας για λαθρομετανάστευση σε ευρω-επιτροπή
Αλλαγή ρυτου ευρωπαϊκού σχεδίου για την αντιμετώπιση της λαθρομετανάστευσης ζήτησε ο υπουργός Δημόσιας Τάξης Νίκος Δένδιας, από τις Βξέλλες όπου βρίσκεται.
Μιλώντας στην Επιτροπή Δικαιοσύνης και Εσωτερικών Υποθέσεων του Ευρωκοινοβουλίου, ο κ. Δένδιας παρουσίασε το ελληνικό αναθεωρημένο σχέδιο δράσης για το Άσυλο και τη Διαχείριση των Μεταναστευτικών Ροών.
Ο υπουργός ζήτησε η ΕΕ να συνδράμει και να αρχίσει η συζήτηση για ένα νέο σύστημα επαναδιανομής των παράνομων μεταναστών, προτείνοντας να μοιράζονται οι λαθρομετανάστες στις χώρες της Ευρώπης με βάση τον πληθυσμό, το Ακαθάριστο Εθνικό Προϊόν και την έκταση της κάθε χώρας, η οποία και θα αποφασίζει στη συνέχεια σε πόσους θα δώσει άσυλο και πόσους θα επαναπροωθήσει στις πατρίδες τους.
Χαρακτηριστικά, ο Νίκος Δενδιας είπε ότι η Ελλάδα δεν μπορεί να απορροφήσει 600.000 παράνομους μετανάστες, όπως δεν θα μπορούσε η Γερμανία να απορροφήσει 10 εκατομμύρια παράνομους μετανάστες.
“Συζητήσαμε τα θέματα που αφορούν τα οικονομικά της μετανάστευσης και κυρίως κάτι που πρέπει να ανοίξει ως διάλογος. Δηλαδή, τη δημιουργία μίας κλείδας επανεισδοχής, μίας κοινής ευρωπαϊκής αντίληψης σύμφωνα με την οποία οι παράνομοι μετανάστες θα πρέπει να μοιράζονται ανάμεσα στις χώρες της ΕΕ με ποιοτικούς παράγοντες” ανέφερε σε δήλωσή του ο Νίκος Δένδιας.
Ο υπουργός Δημόσιας Τάξης είπε ότι η αντιμετώπιση της παράνομης μετανάστευσης είναι “ζήτημα επιβίωσης” για την Ελλάδα και έκανε γνωστό ότι εξήγησε στην επιτροπή πως η χώρα μας “δεν μπορεί να ψηφίσει τον κανονισμό Δουβλίνο ΙΙ”.